BU DÖNEMDE EN ÇOK NEYİ SEVDİM?

İçinden geçmeye devam ettiğimiz günlerde halen kafalar karışık. Şu sıralar çokça duyduğumuz “kendimize döndük”, “içimizi dinlendik”,“durduk” gibi şeyler gelmiyor benim aklıma; çünkü benim baktığım yerden çok da öyle görünmüyor. Çok sevgili bir dostumun dediği gibi herkesin “bir durmak lazım” dediği ama çokça durulamayan zamanlardan geçtik, geçiyoruz. Şikayete konu pek çok konu olsa da; ben bu döneme dair sevdiklerime baktım;- Öncelikle bir durumu birlikte yaşamayı sevdim. Yani düşüncede,korkuda, bekleyişte bir ortaklık yaşama hali, tuhaf bir birlik duygusu getirdi. Tanıdık, tanımadık her insan ile bir ortak paydada buluşmak;evden çalışma halinin tuhaf dinamikleri, çok istesen de sevdiklerine sarılamamak, endişede duygudaşlık ortaktı mesela.- Sonra birbirimize vermeye çalıştığımız teselli ya da iyimserlik mesajları bu ortaklığı güçlendirdi. Endişenin kendi dünyamızda bir karşılığı olmasına rağmen diğerine moral verirken güçlendik.- Yapmak istediklerimizin hepsine alan açamasak da “Ben aslında ne istiyorum?” sorusu daha çok kafa kurcaladı. Bazen cevapları veremesek de soru asılı kaldı ya; elbet cevabı da gelir.- Ev ile temasın (zorunluluktan da olsa) artması kendi alanımıza dair farkındalık geliştirdi. İlişkilere ya da mekana dair sorgulamalar kaçınılmaz oldu. Kaçış değil yüzleşmenin anlamını fark ettik. – Ev dinamiklerinin hayata daha sık karışması ile bazı duvarlar kalktı.Mesela ciddiyetle ilerleyen bir toplantı sırasında annesinin kucağındaki bebek ya da bir çocuğun ebeveyninin yanağına aniden kondurduğu öpücük hepimizi gülümsetti. Evdeki her masa başının bir sınıfa ya da ofise dönmesi, iç içe geçen aile dinamikleri ya da mekanımızın görünürlüğü ile dış dünyaya yansıttıklarımız bazı sınırları yok ederken samimiyet arttı. – Sorunlar ortak olunca diğer şehirlere, ülkelere, kıtalara, diyarlara odağımız arttı. Benzer koşullar ya da ihtiyaçlar, “öteki”ne duyarlılığı kaçınılmaz hale getirdi. – Ekran başında gerçekleşen her buluşmada uzaklar biraz daha yakın oldu benim için. Başka bir ortamda ve kültürdeki bir insan ile aynı şeyleri hissetmenin ya da farklılıklarımıza rağmen paylaşmanın ve yol arkadaşlığı yapmanın mümkün olabildiğine daha çok tanık oldum.

Dönem hala öğretmeye ve deneyimler çeşitlenmeye devam ederken,yeni dönem ne kadar yenilik barındırıyor ve bizleri daha neler bekliyor;yaşayıp göreceğiz.